Wat keek je uit naar het einde van de dag.
Eindelijk zie je je zoon/dochter na een lange werkdag terug.
Je kijkt uit naar die knuffel en die heerlijke lach.
Maar als je aan de schoolpoort staat, merk je al direct hoe laat het is.
Je krijgt amper een blik, de boekentas wordt aan je voeten gegooid en je krijgt een tsunami van verwijten over je heen.
“Waarom ben je zo laat? Ik moest als laatste van mijn klas wachten.”
“Je hebt niks bij om te eten!”
“Ik heb echt geen zin in patatten met spinazie en worst.”
“Het was zo’n stomme dag. Er was niks leuk.”

Gisteren hoorde ik het alweer. 

Een vader tegen zijn dochter: 'Doe eens niet zo flauw!' (Niet om te discrimineren, mama's doen deze uitspraak ook hoor.)

Ik moet me dan ontzettend hard inhouden om niet tussen beiden te komen. 

Mijn hart breekt als ik die uitspraak hoor. 

Een week geleden schakelden we over van winteruur naar zomeruur. 
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik hoorde al enkele ouders klagen dat hun kinderen nog steeds niet zijn aangepast. 
Laat in slaap vallen en vroeger opstaan. Het resulteert in knorrige kinderen met korte lontjes. 

Herkenbaar? Lees dan zeker verder en ontdek enkele tips hoe je je kind toch kan laten aanpassen het het zomeruur. 

Bij elke spannende activiteit heeft je kind last van buikpijn.

'Ik wil niet naar school, ik heb buikpijn.'

'Ik kan niet gaan zwemmen, mijn buik doet pijn.'

Buikpijn kan veel betekenen. 

Wat is eigenlijk de oorzaak van buikpijn?

Ongetwijfeld kennen jullie als Bachbloesem de Rescue remedie. 
Rescue wordt door mama’s en papa’s onder elkaar, in Facebookgroepen voor bv hoogsensitieve kinderen, ... aangeraden. 
Het is inderdaad een prachtig product. 

Ik herinner het me nog alsof het gisteren was. 
De eerste dag van schooljaar in het tweede leerjaar. 
Ik was ongelooflijk bang. Ik zag nieuwe kinderen in de klas. Een nieuwe meester. Een nieuw klaslokaal. 
Papa ging me mee afzetten. 
Tranen met tuiten huilde ik. 

De kerstfeestjes zijn achter de rug. De volgende resem verplichtingen komen er aan: Oudjaar zingen, Oudjaar vieren, Nieuwjaar vieren, nieuwjaarsbrieven gaan voorlezen. Misschien nog een verjaardag hier en daar. Bij ons resulteerde dat in 3 kerstfeestjes,1 verjaardagsfeest, 4 nieuwjaarsbriefmomenten en Oudjaar zingen. Daar had nog bij kunnen komen: kerstavond en Nieuwjaar vieren bij mijn grootmoeder, kerstfeestje onder de grote familie (tantes, nonkels, coole neven en nichten) en Oudjaar vieren onder vrienden of familie.

Hoe zit het bij jullie?
Zijn jullie kinderen ook zo moe als de onze? 
Moe van een fantastisch eerste trimester vol uitdagingen, leren en heel veel plezier?

Elke dag passeert er wel een berichtje op Facebook:

'Help, mijn kind is compleet overprikkeld. Niks gaat goed, hysterie, onrustig slapen, nachtmerries, lichtgeraakt, ruzie maken met broer(s) of zus(sen), niet willen luisteren... . Ik weet niet meer wat te doen.'

Talenten…

Het is me wat. Je wordt er haast mee om je oren geslagen. Talenten in voetbal. Talenten op school. Talenten hier. Talenten daar. Talent in dit. Talent in dat.

Maar wat is talent eigenlijk?

Die ene druppel was er gewoon te veel aan....

Je voelt de vuurbal binnenin groter en groter worden. Je beseft in een seconde wat er gaat gebeuren, je staat op ontploffen. De vuurbal begint vanuit je buik op te stijgen naar je borstkas, naar je keel en plots... Je begint te roepen. Je bent boos. Heel boos! Je kids dreven je tot het uiterste.

Je kent dat wel.... 
Je zoon krijgt een grote legodoos. Flikkerende oogjes. Enthousiasme. Vol overgave begint hij te bouwen. Hij vergeet de tijd en gaat volledig op in het plan lezen en het bouwen. Maar plots hoor je gezucht en gepuf. Frustratie, want het lukt niet. Hij ziet het niet. Hij wordt boos en wilt dat je komt helpen.

Heb jij een hobby of activiteit waar je geen compromissen in wilt of mag doen? Die je zo'n deugd doen dat je ze echt nodig hebt in je leven? Dat wanneer je die activiteit een tijdje niet meer deed, je dit fysiek of mentaal begint te voelen.

Ik schrok gisteren van de cijfers in de krant. 51% van de leerlingen heeft mentale problemen gehad. 74% van deze groep ervaart te veel druk. 50% van de leerkrachten heeft elke week leerlingen met mentale problemen. 50%!!!!

Terug komen bij je zelf. Hier. Nu.
1 minuut is echt niet lang, maar het heeft zeker effect. Zeker als je het elke dag een paar keer doet.

'Katrien, hoe ben je eigenlijk op die naam TALENTENBOOMHUT gekomen?' 

Wel... 
Ik heb 13 jaar met hart en ziel lesgegeven in de eerste en tweede graad van het middelbaar onderwijs. Na twee burn-outs leerde ik hoe belangrijk het is mijn eigen hart, gevoel, ritme en intuïtie te volgen. Ik maakte een transformatie door. Ik sprong. 

Ik spring. 
Naar de overkant. Naar die kant waar het tot voor kort nog helemaal donker was.